Na de dood van ons konijn Japie mochten mijn zusje en ik ieder ons eigen konijntje (broertje was nog te klein) maar pas wel als we in ons nieuwe huis woonden en als de tuin af was (toen woonden we in een huurhuis en ons huis was nog in de maak

). Toen we verhuisden en ook naar een andere school gingen werd ik beste vriendinnen (en dat ben ik nu nog steeds) met een meisje uit mijn klas. Als zij op vakantie was mochten wij voor haar konijn zorgen. Alleen kregen mijn broertje en zusje dikke en tranende ogen nadat ze Joppie hadden geaaid. Allergisch dus. Het hele feest met de konijnen ging nu niet door. Mijn zusje en vooral ik waren er heel verdrietig om, we hadden ons er zo op verheugd. Een tijdje later ging mijn zusje bij een vriendinnetje spelen die een hamster had. Ze hadden er de hele dag mee gespeeld. Later kwamen mijn moeder en mijn broertje mijn zusje ophalen en had mijn broertje de hamster ook eventjes vastgehouden. Later vertelden ze dat aan tafel. "En, allergisch?", was het eerste wat ik vroeg (

). Dat was niet het geval. "Nou, dan krijgen we een hamster", was mijn conclusie. Mijn moeder vond het een goed idee, maar mijn vader was het daar niet mee eens. "Maar als jij er niet voor hoeft te zorgen, dan heb je er toch geen last van?", zei ik. Daar wist hij niets meer op te zeggen en ging hij overstag. We kregen onze hamster pas in de herfst zodat we de hele herfst en winter hadden om het beestje tam te maken en niet de hele tijd buiten zaten.
Nou en nu ben ik toevallig aan het begin van de herfst jarig (25 september, das vandaag!

). Dus zouden we onze hamster dan krijgen. Maar omdat het mijn verjaardag was, werd het ook mijn hamster. Op 21 september 2013 zei mijn moeder dat ze nú een hamster wilde. Ik weet nog dat ik dacht: okeeee

. Maar ja, op die dag zijn we dus mijn rusje Pimmetje op gaan halen. We vonden hamster zo leuk dat we na de dood van Pimmetje een week later Jimmy zijn gaan ophalen. Nu wil ik hamsters tot ik zo oud ben dat ik er niet meer voor kan zorgen

. Dat worden er dus nog een heleboel!
Nou heb ik weer een heel verhaal zitten typen, kenmerk aan mij
